Het is al weer een tijdje geleden dat ik je een update gaf over het het met mijn gezondheid was. De vorige keer vertelde ik je al dat ik verbetering merkt en hoe fijn dat voelde maar ook dat de slechtere momenten heftiger zijn geworden. Maar hoe is het nu? Tijd voor een update!
De proefbehandeling
Om eens lekker te beginnen, het gaat steeds beter! De kleine stapjes vooruit werden grotere stappen en de grotere stappen zijn sprongen geworden. Mijn proefbehandeling van drie maanden lijkt te hebben aangeslagen, zo staat mijn rolstoel al meerdere weken lekker stof te happen, kan ik steeds vaker een stukje fietsen. En kan ik zelfs weer vaker hele stukken wandelen zonder krukken te hoeven te gebruiken!
Vandaag had ik weer overleg met mijn Lyme arts om te kijken hoe de drie maanden zijn verlopen. Onze conclusie was al snel dat de medicijnen zijn werk lijkt te doen, waarna ik te horen kreeg wat ik er op hoopte om te horen te krijgen, ik mag nog eens drie maanden door met mijn huidige medicatie! Nou ja eigenlijk vier maanden, aangezien ik begin van deze week van mijn huisarts voor ruim een maand medicatie heb gekregen.
De weg omhoog
Maar bij fietsen en wandelen zonder krukken is het niet gebleven. Ik kan eindelijk weer steeds vaker iets in het huishouden doen. Ook heb weer vaker energie en zin om de lekkerste gerechten te maken. Afgelopen weekend maakte mijn vriendin een foto die veel lijkt op de foto van begin dit jaar, voor mij was dat het bewijs dat het nu echt beter gaat. Mijn gezicht ziet er weer gezonder uit, ik heb de twinkeling weer terug in mijn ogen en dat ik weer heel veel geniet van mooie momenten is duidelijk te zien. Yes!
Begin dit jaar schreef ik voor het eerst een bucketllist, een van mijn grootste wensen was om een keer in mijn eentje een reis naar een “wereld” stad te maken. Ik had toen alleen niet gedacht dat die reis er ook echt zou komen. Zeker als je ziet hoe ik er een paar maanden geleden bijlag. Maar morgen avond gaat het dan toch gebeuren, dan vertrek ik voor drie volle dagen naar Berlijn! Hoe tof is dat? Oké, het is een Europese wereld stad, maar al vele malen groter dan we die hier in Nederland hebben.
En hoe zit het met die slechte dagen dan? Ja die heb ik helaas nog steeds. Maar de goede dagen hebben de afgelopen periode “de macht” proberen te pakken. En ik besef mij dat ik niet al te veel in één keer moet verwachten, ik kom namelijk van heel ver. Op een slechte dag probeer ik vooral terug te denken aan de mooie dagen en momenten die ik heb gehad. En ik weet dat er vast en zeker weer goede dagen zullen aanbreken.
Op reis, en nog eens helemaal alleen!
Steeds meer begin ik weer een beetje op de oude mijzelf te lijken en dat is zo fijn! Helemaal beter ben ik nog lang niet, maar het lijkt er op dat ik eindelijk op de goede weg lijk te zijn. Voor nu geniet ik vooral van de mooie momenten en pak ik de goede dagen en momenten die ik maar pakken kan. Om te beginnen met Berlijn, alleen op pad. En dat is best spannend, met mijn ziekte weet je maar nooit in welke staat je wakker word. En als je dan ruim 600km verderop, in een ander land alleen op pad bent, blijft het altijd wel spannend.
Maar man, wat kijk ik er naar uit!
No Comments